اثر استرس حاد و مزمن محدود کننده بر آستانه درک درد و غلظت هورمون های جنسی در رات

مقدمه: تاکنون نقش دقیق هورمون های جنسی در درک درد و همین طور اثر استرس بر سیستم تولید مثلی مشخص نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ضد دردی استرس محدود کننده و اثر آن بر غلظت هورمون های جنسی در رات های نر و ماده می باشد. روش کار: در این تحقیق تجربی از 47 رات نر و ماده در محدوده وزنی 230- 170 گرم استفاده گردید. برای القا استرس حاد محدود کننده و استرس مزمن، حیوان به ترتیب یک ساعت و دو هفته ( روزی یک ساعت ) در دستگاه مقیدکننده قرار داده می شد. سپس آزمون تیل فلیک انجام می گردید. از روش رادیوایمنواسی برای تعیین غلظت هورمون های جنسی استفاده شد. برای آنالیز داده ها تست های کروسکال والیس و من - ویتنی بکار برده شد. نتایج: در رات های نر و ماده استرس حاد محدود کننده موجب افزایش معنی دار زمان تاخیر در آزمون تیل فلیک گردید. استرس مزمن در رات های نر تاثیر معنی داری بر زمان تاخیر در این آزمون نداشت ولی در رات های ماده موجب افزایش این زمان گردید. استرس حاد و مزمن محدود کننده در رات های نر موجب کاهش غلظت تستوسترون پلاسما شد. در رات های ماده فقط استرس حاد محدود کننده منجربه کاهش معنی دار غلظت استرادیول پلاسما گردید. استرس محدود کننده اثر معنی داری بر غلظت تستوسترون در رات های ماده و غلظت استرادیول در رات های نر نداشت. نتیجه گیری: استرس محدود کننده به صورت حاد موجب کاهش درد و کاهش غلظت هورمون های جنسی در رات های نر و ماده می گردد ولی استفاده از آن به صورت مزمن موجب یک جواب وابسته به جنس می شود.